Pica

 Pica– zaburzenie psychiczne polegające na spożywaniu substancji niejadalnych.

Pacjent z picą spożywa przedmioty niejadalne. Może to być na przykład farba czy też ziemia.  Do picy zalicza się ksylofagię, czyli spożywanie papieru. Pacjenci mogą także zjadać ołówki, korę drzew czy też przedmioty wykonane z drewna. Do najpopularniejszych odmian picy należy także pagofagia, czyli spożywanie lodu.

Objawy takie występować mogą u osób z upośledzeniem umysłowym lub całościowym zaburzeniem rozwoju.

Pica może być samodzielnym rozpoznaniem. Może więc występować u małych dzieci. Często opisuje się tutaj zjadanie farb. Inną grupą, wśród której opisywano picę, są ciężarne kobiety zjadające ziemię.

Ponadto o pice mówić można w przypadku dorosłych nie wykazujących żadnych innych problemów zdrowia psychicznego, którzy żują końcówki ołówków, zapałki, lód^.

Pagofagia (kompulsywne żucie lodu) jest szczególną postacią piki, która charakteryzuje się spożyciem lodu, mrozu lub mrożonych napojów Jest to zwykle związane z niedokrwistością z niedoboru żelaza lub zaburzeniami psychicznymi, takimi jak niepełnosprawność intelektualna, autyzm itp. Bardzo niewiele przypadków opisywało związek jedzenia kostek lodu z zachowaniami kompulsywnymi lub zaburzeniami depresyjnymi. 

Opis przypadku: 

44-letnia kobieta cierpiąca na zaburzenia depresyjne od 33 roku życia wykazywała objawy intensywnego pragnienia spożywania kostek lodu, których nie była w stanie się oprzeć i poczuła się lepiej dopiero po spożyciu kostek lodu lub napojów mrożonych

Początkowo spożywa około 250-500 g kostek lodu dziennie, ale stopniowo zwiększa się ilość spożywanego lodu do około 10-12 kg kostek lodu dziennie. Objawy te były związane z niskim nastrojem i stresem. Zaabsorbowanie konsumpcją lodu było związane ze znacznymi zaburzeniami psychospołecznymi i problemami w życiu małżeńskim.

Pacjentka otrzymała wenlafaksynę i psychoterapią poznawczo-behawioralną dzięki którym objawy depresji uległy poprawie, a jej pagofagia znacznie się zmniejszyła, ale nie ustąpiła całkowicie.

Łaknienie lodu, znane jako pagofalgia, może być nałogiem wskazującym na problemy z niedoborem żelaza oraz anemię. Jedzenie kostek lodu może uszkadzać zęby i dziąsła, a także prowadzić do stanów zapalnych ścięgien i więzadeł w szczęce

Nigdy nie należy leczyć potencjalnej anemii bez uprzedniego określenia jej przyczyn, gdyż suplementacja żelazem może prowadzić do kolejnych problemów zdrowotnych, których rodzaj zależy od głównej przyczyny wystąpienia niedoboru żelaza 

Jakie jest powiązanie między łaknieniem lodu a anemią?

Istnieje kilka teorii, dlaczego można odczuwać łaknienie lodu mając niedobór żelaza. Niektóre z objawów ze strony układu żołądkowo-jelitowego sugerujące niedór żelaza to: obolały język, suchość w ustach, zmieniony zmysł smaku, trudności w połykaniu i owrzodzenia jamy ustnej.

Każdy z tych objawów można złagodzić przez żucie lub ssanie zimnego lodu, co często pomaga zmniejszyć obrzęk i dyskomfort. Jednakże dalsze badania wykazały również, że żucie lodu w przypadku niedoboru żelaza powoduje zmiany w procesach neurologicznych odpowiedzialnych za funkcje poznawcze.

https://polish.mercola.com

Pregoreksja

Pregoreksja czyli  anoreksja ciążowa – niektórzy traktują to zaburzenie odżywiania jako odmianę anoreksji tylko, że dotyczy kobiet w ciąży. Kobiety takie głodzą się, chcąc wyglądać atrakcyjnie podczas ciąży i jak najszybciej po porodzie. Pregoreksja nie jest uwzględniona w kryteriach ICD-10. W przypadku spełnienia kryteriów anoreksji u ciężarnej rozpoznaje się anoreksję (jadłowstręt psychiczny) lub inne zaburzenia odżywiania.

Objawy są bardzo podobne jak w przypadku anoreksji. Kobiety kontrolują wagę ciała, starając się ograniczyć konsekwencje bycia w ciąży na wygląd zewnętrzny. Często biorą różne wspomagacze odchudzania – co również upośledza rozwój płodu.

Kobiety takie jedzą dużo mniej niż powinny, stosują okresowe głodówki, dużo się ruszają. Niestety, narażają siebie i swoje jeszcze nienarodzone dziecko na niedobór składników pokarmowych. Niesie to ze sobą wiele niebezpiecznych powikłań zarówno dla matki i dla dziecka.

Konsekwencje dla matki:
-osłabienie, omdlenia
-ryzyko infekcji
-trudny okres okołoporodowy, problemy z naturalnym porodem, ze względu na brak sił. Poród jest ciężkim momentem, niedobory składników, odwodnienie niosą ryzyko zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej, co może upośledzić znacznie funkcje serca. W konsekwencji kobieta może nie przeżyć porodu
-trudne gojenie się ran – co zwiększa ryzyko nadkażeń i może prowadzić do rozwoju sepsy
-problemy z produkcją pokarmu
-konieczność cesarki
-obumarcie płodu
-depresja poporodowa

Konsekwencje dla dziecka
-nieprawidłowy rozwój, liczne wady rozwojowe
-hipotrofia
-wady związane z infekcjami matki
-upośledzenie odporności
-brak pokarmu od matki po urodzeniu
-zaburzenia hormonalne
-zaniedbanie ze strony matki po porodzie
-problemy z oddychaniem, układem krążenia

Pregoreksja często dotyczy kobiet, których wygląd zewnętrzny jest związany z wykonywanym zawodem lub będących w centrum zainteresowania środków masowego przekazy – np. aktorek, dziennikarek, tancerek.

Pregorektyczkami nie zawsze zostają kobiety, które wcześniej były anorektyczkami^. Anoreksja może rozwinąć się u kobiety dopiero po zajściu w ciążę, aczkolwiek kobiety, które wcześniej miały problemy z anoreksją są na nią bardziej narażone podczas ciąży, gdyż stres związany z  macierzyństwem może prowadzić do nawrotu anoreksji^. Najczęściej jednak zaburzone odżywianie występowało u danej kobiety już wcześniej^. Objawy anoreksji nie znikają po zajściu w ciążę, czasem nawet się nasilają.

Jest to bardzo niebezpieczne zaburzenie odżywiania – ciąża to stan, który bardzo obciąża organizm. Kobieta wtedy ma zwiększone zapotrzebowanie kaloryczne, a każda dodatkowa redukcja składników znacznie obciąża organizm.