Pica

 Pica– zaburzenie psychiczne polegające na spożywaniu substancji niejadalnych.

Pacjent z picą spożywa przedmioty niejadalne. Może to być na przykład farba czy też ziemia.  Do picy zalicza się ksylofagię, czyli spożywanie papieru. Pacjenci mogą także zjadać ołówki, korę drzew czy też przedmioty wykonane z drewna. Do najpopularniejszych odmian picy należy także pagofagia, czyli spożywanie lodu.

Objawy takie występować mogą u osób z upośledzeniem umysłowym lub całościowym zaburzeniem rozwoju.

Pica może być samodzielnym rozpoznaniem. Może więc występować u małych dzieci. Często opisuje się tutaj zjadanie farb. Inną grupą, wśród której opisywano picę, są ciężarne kobiety zjadające ziemię.

Ponadto o pice mówić można w przypadku dorosłych nie wykazujących żadnych innych problemów zdrowia psychicznego, którzy żują końcówki ołówków, zapałki, lód^.

Pagofagia (kompulsywne żucie lodu) jest szczególną postacią piki, która charakteryzuje się spożyciem lodu, mrozu lub mrożonych napojów Jest to zwykle związane z niedokrwistością z niedoboru żelaza lub zaburzeniami psychicznymi, takimi jak niepełnosprawność intelektualna, autyzm itp. Bardzo niewiele przypadków opisywało związek jedzenia kostek lodu z zachowaniami kompulsywnymi lub zaburzeniami depresyjnymi. 

Opis przypadku: 

44-letnia kobieta cierpiąca na zaburzenia depresyjne od 33 roku życia wykazywała objawy intensywnego pragnienia spożywania kostek lodu, których nie była w stanie się oprzeć i poczuła się lepiej dopiero po spożyciu kostek lodu lub napojów mrożonych

Początkowo spożywa około 250-500 g kostek lodu dziennie, ale stopniowo zwiększa się ilość spożywanego lodu do około 10-12 kg kostek lodu dziennie. Objawy te były związane z niskim nastrojem i stresem. Zaabsorbowanie konsumpcją lodu było związane ze znacznymi zaburzeniami psychospołecznymi i problemami w życiu małżeńskim.

Pacjentka otrzymała wenlafaksynę i psychoterapią poznawczo-behawioralną dzięki którym objawy depresji uległy poprawie, a jej pagofagia znacznie się zmniejszyła, ale nie ustąpiła całkowicie.

Łaknienie lodu, znane jako pagofalgia, może być nałogiem wskazującym na problemy z niedoborem żelaza oraz anemię. Jedzenie kostek lodu może uszkadzać zęby i dziąsła, a także prowadzić do stanów zapalnych ścięgien i więzadeł w szczęce

Nigdy nie należy leczyć potencjalnej anemii bez uprzedniego określenia jej przyczyn, gdyż suplementacja żelazem może prowadzić do kolejnych problemów zdrowotnych, których rodzaj zależy od głównej przyczyny wystąpienia niedoboru żelaza 

Jakie jest powiązanie między łaknieniem lodu a anemią?

Istnieje kilka teorii, dlaczego można odczuwać łaknienie lodu mając niedobór żelaza. Niektóre z objawów ze strony układu żołądkowo-jelitowego sugerujące niedór żelaza to: obolały język, suchość w ustach, zmieniony zmysł smaku, trudności w połykaniu i owrzodzenia jamy ustnej.

Każdy z tych objawów można złagodzić przez żucie lub ssanie zimnego lodu, co często pomaga zmniejszyć obrzęk i dyskomfort. Jednakże dalsze badania wykazały również, że żucie lodu w przypadku niedoboru żelaza powoduje zmiany w procesach neurologicznych odpowiedzialnych za funkcje poznawcze.

https://polish.mercola.com